Η 3η θέση στο Διαγωνισμό Φωτογραφίας

Την 3η θέση στο διαγωνισμό φωτογραφίας της 2ης Πανελλήνιας Συνάντησης Μακεδόνων κατέλαβε η φωτογραφία της Έφης Ζερμπούλη που απαθανάτισε τους άνδρες του Συλλόγου Αηδημητρινών Κατερίνης. Η κα Ζερμπούλη μας συστήνεται και μιλάει για την εκδήλωση και το διαγωνισμό φωτογραφίας:

 

ΕΦΗ ΖΕΡΜΠΟΥΛΗ

«Δεν ήξερα ποιον να πρωτογωτογραφίσω…»

Ονομάζομαι Έφη Ζερμπούλη και ζω στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα στη Νομική του ΑΠΘ, είμαι δικηγόρος και ασχολούμαι με τη φωτογραφία. Η φωτογραφία ήταν ανέκαθεν η μεγάλη μου αγάπη. Στα φοιτητικά μου ακόμη χρόνια παρακολούθησα, για πρώτη φορά, μαθήματα φωτογραφίας στη ΧΑΝΘ. Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι και πάλι με σεμινάρια για την τεχνική, την ιστορία και την επεξεργασία της φωτογραφίας, καθώς και την επαγγελματική φωτογράφιση εκδηλώσεων, συναυλιών κλπ. Έχω συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις καθώς σε αρκετούς διαγωνισμούς φωτογραφίας. Η συμμετοχή μου ως φωτογράφος στην 2η Πανελλήνια Συνάντηση που διοργάνωσε η ΠΟΠΣΜ οφείλεται σε φίλη μου, που μου έστειλε τελευταία στιγμή το σχετικό άρθρο, παροτρύνοντας με να δηλώσω συμμετοχή και τονίζοντας μου ότι, πέρα από το διαγωνισμό, πρόκειται για μια μοναδική και συγκινητική εκδήλωση συνάντησης τόσων πολλών πολιτιστικών συλλόγων Μακεδόνων. Και είχε απόλυτο δίκιο! Η διοργάνωση ήταν εξαιρετική, άψογη και στη παραμικρή λεπτομέρεια. Συγχαρητήρια στην ΠΟΠΣΜ και τον κ. Γεώργιο Τάτσιο για όλη αυτή την σωστά και μεθοδικά συντονισμένη εκδήλωση και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δόθηκε να την καλύψω φωτογραφικά. Συγχαρητήρια στους φωτογράφους Σταυρούλα Κυριάκου και Γεώργιο Πέτκο καθώς και στους εικονιζόμενους Θωμαή Ζαρκοδήμου και Ελισάβετ Νικολοπούλου, που κατέκτησαν την 1η και 2η θέση του διαγωνισμού. Θερμά συγχαρητήρια και σε όλους τους πολιτιστικούς συλλόγους που συμμετείχαν και κέρδισαν τις εντυπώσεις, κάτι που αποτυπώνεται ξεκάθαρα σε όλες τις φωτογραφίες του διαγωνισμού. Αρκεί να παρατηρήσετε το στήσιμο τους, τη ματιά τους, το χαμόγελό τους, την έκφρασή τους όταν χόρευαν! Μου έκαναν όλοι τόση εντύπωση που ομολογώ ήταν πολύ συγκινητικό. Δεν ήξερα ποιον να πρωτοφωτογραφίσω …. τα μικρά παιδιά που σε κοιτούσαν κατευθείαν στο φακό με μια περηφάνια και ένα δειλό, μα τόσο γλυκό, χαμόγελο. Τους νέους, αγόρια και κορίτσια, που με τόση χάρη αλλά και λεβεντιά χόρευαν, χαμογελούσαν και τραγουδούσαν. Τους μεγαλύτερους σε ηλικία, που στα μάτια τους έβλεπες ξεκάθαρα την περηφάνια, την ικανοποίηση. Εκείνους που κρατούσαν με τόση χαρά και περηφάνια τα λάβαρα του συλλόγου τους, διορθώνοντας την κάθε λεπτομέρεια για να βγει σωστή η φωτογραφία και πάντα χαμογελώντας πλατιά. Σε όποιον έτεινα το φακό μου για να αποθανατίσω την στιγμή, μου μετέδιδε την χαρά που ένιωθε να παρευρίσκεται σε αυτή τη μοναδική γιορτή. Κάπως έτσι συνέβη και με τους χορευτές του Πολιτιστικού Συλλόγου Αηδημητρινών Κατερίνης που απεικονίζονται στη φωτογραφία μου που κέρδισε την 3η θέση. Το στήσιμο τους, η λεβεντοσύνη τους, τα χαμόγελα τους και τέλος οι εκπληκτικές φιγούρες τους μου τράβηξαν την προσοχή! Η φωτογραφία τους είναι μια μικρή ένδειξη, ανάμνηση της τεράστιας γιορτής, του μεγάλου γλεντιού και των όσων διαδραματίστηκαν εκείνη την ημέρα στο Καυτανζόγλειο Στάδιο. Δείτε τη ως πρόσκληση για την επόμενη μεγάλη συνάντηση των Μακεδόνων! Τους ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία καθώς και όλους όσους μας ψήφισαν!

Η έμπνευση της φωτογράφου πηγάζει από το «στήσιμο». τη «λεβεντιά», τα «χαμόγελα» και τις «εκπληκτικές φιγούρες» των Αηδημητρινών! Ποιοι είναι όμως οι Αηδημητρινοί;

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΗΔΗΜΗΤΡΙΝΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Με αφορμή την 2η Πανελλήνια Συνάντηση Μακεδόνων και κατ’ επέκταση του διαγωνισμού φωτογραφίας της ΠΟΠΣΜ, είναι μια ευκαιρία για το ευρύ κοινό να γνωρίσει τον Σύλλογο Αηδημητρινών Κατερίνης και να μάθει βασικά λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία τόσο για το χωριό του Αγίου Δημητρίου όσο και για την ευρύτερη περιοχή της Πιερίας.

Ο Σύλλογος Αηδημητρινών Κατερίνης παρόλο που εδρεύει στην πρωτεύουσα της Πιερίας, διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με το χωριού του Αγίου Δημητρίου και εκπροσωπεί επάξια εδώ και δεκαετίες την συνέχιση της παράδοσης των ηθών και εθίμων του.

Ο Άγιος Δημήτριος τοποθετείται γεωγραφικά εντός της κοιλάδας του Πετριώτικου μεταξύ των Ορέων, Ολύμπου και Πιερίων σε υψόμετρο 860 μέτρων και σε απόσταση 33 km από το αστικό κέντρο της Κατερίνης. Χτισμένος στις Βορειοδυτικές πλαγιές του Ολύμπου καταμεσής της μοναδική βατής διόδου από την Κεντρική Μακεδονία προς την Θεσσαλία και έχοντας πίσω του το Όρος Τίτταρος είναι γνωστός στην ευρύτερη περιοχή για την ανακάλυψη των Μυκηναϊκών τάφων στην αρχαιολογική θέση «Σπάθες» πλησίον του οικισμού. Παράλληλα έχει επισήμως χαρακτηριστεί και ως μαρτυρικό χωριό λόγω της εκτέλεσης αρκετών κατοίκων από τους Γερμανούς τον Φεβρουάριο του 1943.

Ο Σύλλογος Αηδημητρινών Κατερίνης αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους πολιτιστικούς – μορφωτικούς Συλλόγους της Κατερίνης. Έχοντας ιδρυθεί το έτος 1966 από κατοίκους της Κατερίνης με καταβολές τον Άγιο Δημήτριο Πιερίας, δραστηριοποιείται για περισσότερο από μισό αιώνα με επιτυχία στο πλαίσιο των πολιτιστικών δρώμενων της ευρύτερης περιοχής. Οι δράσεις του Συλλόγου εντοπίζονται σε διάφορους άξονες οι οποίοι καθορίζονται από τους σκοπούς του Συλλόγου σύμφωνα με το καταστατικό του, ενώ μέσω διαφόρων επιτροπών οριζόμενων από το Διοικητικό Συμβούλιο, ο Σύλλογος ενεργεί ως προς κάθε τι κρίνει πρόσφορο και αποτελεσματικό για την εξυπηρέτηση και επίτευξη των σκοπών αυτού. Εκατοντάδες είναι τα μέλη τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό που τον πλαισιώνουν και τον στηρίζουν σε  κάθε πολιτιστική του δραστηριότητα όπως ο ετήσιος χορός, το Αντάμωμα απανταχού Αηδημητρινών, οι παρελάσεις, οι εκπαιδευτικές εκδρομές και οι παραστάσεις εν γένει.

Στα σημαντικότερα ήθη και έθιμα του χωριού συγκαταλέγεται το «λαγκατζάρι» το οποίο χρονολογείται από την εποχή της Τουρκοκρατίας και συμβολίζει την προφύλαξη του φακελώματος από τους Τούρκους. Κάθε Πρωτοχρονιά μια ομάδα νεαρών αντρών ντύνονται «λαγκατζάρια» παριστάνοντας διάφορα πρόσωπα της καθημερινής ζωής της εποχής της Τουρκοκρατίας, γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι φορώντας προσωπίδες. Τα πρόσωπα που συμμετέχουν είναι: Το Λαγκατζάρι ο Αρχηγός, ο Καπετάνιος, ο Κλέφτης, η Σκλάβα, ο Γιατρός και η Γιατρέσσα, η Κοκόνα, ο Παππάς και ο Διάκος, ο Αράπης και τέλος ο Γύφτος με την Αρκούδα.

Σημαντικό ρόλο στις δράσεις του Συλλόγου κατέχει το σύνολο των χορευτικών τμημάτων απαρτιζόμενο από άτομα διαφόρων ηλικιών συμμετέχοντας σε πληθώρα παραστάσεων εντός και εκτός Ελλάδος. Κατά τον τρόπο αυτό χορευτές και χορεύτριες τιμούν την παραδοσιακή Αηδημητρινή φορεσιά όπως αυτή απεικονίζεται στις φωτογραφίες που έλαβαν μέρος στον εν λόγω διαγωνισμό.

Συγκεκριμένα, η αντρική φορεσιά αποτελείται από:

Τσαρούχια: Κόκκινα ή μαύρα με μαύρες φούντες τα οποία παρασκεύαζαν οι τσαγκάρηδες του χωριού και τα γουρνοτσάρουχα φτιαγμένα από ζωικό δέρμα.

Σκφούνια μάλλινα (τσουράπια) χρώματος κυρίως μαύρου τα οποία έπλεκαν στο χέρι μι τσ’ κλούτσις sic (με βελόνες).

Χουλέβια: Τα φορούσαν κατάσαρκα στα πόδια και πάνω από τα σκφούνια τα οποία έφταναν μέχρι την μέση κυρίως κατά την χειμερινή περίοδο. Τα χουλέβια ή χουλέσια υφαίνονταν στον αργαλειό στα τέσσερα μιτάρια από τις γυναίκες του χωριού.

Πουκαμίσα: Είναι μακριά μέχρι το γόνατο, άσπρη ή καρδένια ή καφέ ή πράσινη ή μαύρη. Συνήθως ήταν πιο επίσημο να φορούν άσπρη πουκαμίσα με κεντήματα και κουμπιά έως την μέση.

Ντουλαμάς: Αποτελεί μαύρο, μάλλινο, αμάνικο πανωφόρι, μακρύ ως το γόνατο έχοντας μονάχα δύο κουμπιά τα οποία σταυροκούμπωναν στο σώμα ενώ στην μέση φορούσαν ζναρ’ (ζωνάρι) χρώματος πορφυρό ενώ τέλος στο κεφάλι φορούσαν ένα μαύρο φέσι.

Καλτσοβράκι: Βαμβακερό, λευκό, εφαρμοστό και ελαστικό παντελόνι που φοριόταν κάτω από τον Ντουλαμά.

Η γυναικεία φορεσιά αποτελείται από:

Το φουστάνι σε πράσινο, κόκκινο ή κίτρινο χρώμα μακρύ ως τον αστράγαλο.

Τα φλουριά που τα φορούσαν στο στήθος σε σειρές και τα οποία παλαιότερα σύμφωνα με την τοπική παράδοση ήταν αληθινά νομίσματα (λίρες) ενώ ο αριθμός των σειρών μαρτυρούσε την οικονομική κατάσταση της γυναίκας.

Η ποδιά τοποθετείται στην μέση του σώματος στολισμένη με χρυσά κεντήματα.

Η ζώνη (πόρπη) είναι κατασκευασμένη από ατόφιο ασήμι και τοποθετείται πάνω από την ποδιά.

Το σιγκούνι το οποίο είναι ένα μακρύ μάλλινο υφαντό πανωφόρι που φορούσαν κατά την χειμερινή περίοδο όπως επίσης και τα σκφούνια.

Στην διακεκριμένη κατά τον διαγωνισμό φωτογραφία απεικονίζεται τμήμα του χορευτικού τμήματος ενηλίκων κατά τον χορό Τσάμικο των Πιερίων με ιδιαίτερο χορευτικό και κινητικό μοτίβο.  Κατά το στιγμιότυπο της φωτογράφου Έφης Ζερμπούλη απαθανατίζονται οι τέσσερις πρώτοι άντρες χορευτές εκ των οποίων οι τρεις βρίσκονται σε θέση στάσης. Ο πρωτοχορευτής, με άκρως ιεροτελεστικό τρόπο, εκτελεί χορευτική φιγούρα κατά την οποία, στηριζόμενος στις μύτες των ποδιών και κρατημένος από τα ακροδάχτυλα του δευτεροχορευτή (δίχως μαντήλι και με το χέρι τεντωμένο) φέρει το σώμα του σε άκρως παράλληλη θέση με το έδαφος. Ο λόγος γίνεται για τον χοροδιδάσκαλο του τμήματος ενηλίκων Αθανάσιο Αναγνώστου, απόφοιτο του τμήματος ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ειδικότητα στους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και πολυετή εμπειρία στον χώρο της χοροδιδασκαλίας και πρεσβευτή της τοπικής λαογραφίας και παράδοσης επί σειράς ετών.

Εκ μέρους του Προέδρου Κωνσταντίνου Τσανάκα, του Διοικητικού Συμβουλίου και όλων των μελών του Συλλόγου Αηδημητρινών Κατερίνης, εκφράζουμε τα θερμά συγχαρητήρια, στον Πρόεδρο κ. Γ. Τάτσιο και την Διοίκηση της Π.Ο.Π.Σ.Μ. για την άρτια και επιτυχή διοργάνωση της 2ης Πανελλήνιας Συνάντησης Μακεδόνων. Θερμά συγχαρητήρια εκφράζονται στους φωτογράφους Σταυρούλα Κυριάκου που απαθανάτισε της Θωμαή Ζαρκοδήμου του Φιλαθλητικού Ορειβατικού Συλλόγου Εράτυρας και τον Πέτκο Γεώργιο που απαθανάτισε την Ελισάβετ Νικολοπούλου του Πολιτιστικού Συλλόγου Κεφαλοχωρίου Ημαθίας καταλαμβάνοντας την πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα. Επίσης θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους Πολιτιστικούς Συλλόγους που έλαβαν μέρος στην Συνάντηση Μακεδόνων στηρίζοντας έμπρακτα την παράδοση.

Τέλος θερμά συγχαρητήρια οφείλουμε στην φωτογράφο μας κα Έφη Ζερμπούλη για το φωτογραφικό στιγμιότυπο που αποτέλεσε αφορμή για την διάκριση του Συλλόγου μας στην τρίτη θέση του διαγωνισμού. Της ευχόμαστε πάντα επιτυχίες και ό,τι καλύτερο!